Gry planszowe - utrwalające

Gra planszowa z głoską [r] 

                                                                           Gra planszowa z głoską cz 

Gra planszowa z głoską [sz] 

Gra planszowa z głoską ż,rz 

Ćwiczenia logopedyczne- RERANIE

ZESTAW ĆWICZEŃ MAJĄCYCH NA CELU WYWOŁANIE PRAWIDŁOWEJ ARTYKULACJI GŁOSKI „r”
 • Ćwiczenia motoryki narządów mowy:
 • konik – kląskanie czubkiem i środkiem języka;
• winda – otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak jakby był windą – raz do góry, raz do dołu;
• malarz – malujemy pędzlem (język) sufit (podniebienie) – zaczynamy od zębów w stronę gardła;
• młotek – wbijamy gwoździe w ścianę. Zamieniamy język w młotek, który będzie wbijał w ścianę (wałek dziąsłowy) zaczarowane gwoździe (najpierw należy szpatułką lub zimną łyżeczką dotknąć podniebienia tuż za górnymi siekaczami nazywając je np.zaczarowanym miejscem lub parkingiem – w tym miejscu język powinien „przybijać” gwoździe);
• liczenie ząbków – dotykanie czubkiem języka kolejnych ząbków na górze i na dole przy szeroko otwartej buzi;
• żyrafa – ma długą szyję, którą potrafi wyciągnąć wysoko do góry – a jak daleko ty sięgniesz swoim językiem?;
• słoń – ma długą trąbę, którą potrafi wszędzie sięgnąć – a czy ty potrafisz dotknąć językiem ostatniego zęba na górze? ( na dole, nosa, brody, ucha itd.);
• sklejanie pierogów – nagryzanie brzegów języka zębami (masaż i rozciąganie języka); • wyżymaczka – przeciskanie języka przez maksymalnie zbliżone do siebie zęby
• półeczka – wysuwanie szerokiego języka z buzi nie dotykając zębów;
• zlizywanie z płaskiego talerza nutelli, miodu, mleka w proszku – w zależności od upodobań dziecka;
• odrywanie językiem przyklejonego do podniebienia opłatka, andruta;
• zdmuchiwanie skrawka papieru umieszczonego na czubku języka;
• przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu (na„parkingu”) hallsów, rodzynek, płatków kukurydzianych, rodzynek itp.
 • Ćwiczenia przygotowawcze
 • trzepanie dywanów – szybkie, kilkukrotne uderzanie językiem o górną wargę;
• rozmowa z ufoludkiem -wypowiadaniezbitki sylabowej „lalolule” najpierw wolno, potem coraz szybciej;
• rozmowa z ufoludkiem II -wielokrotne, coraz szybsze wypowiadanie zbitki sylabowej bda bdo bde bdu bdy, pta pto pte ptu pty
 • karabin maszynowy – energiczne, jak najszybsze wypowiadanie głosek „tttttttt”, „dddddddd”, „tdtdtd”, „tdntdntdn” - język powinien uderzać w „zaczarowane miejsce” - nie może dotykać zębów – przy szeroko otwartej buzi
• powtarzanie sylab: tetetetetetete, tytytytytytyty, dedede, dydydydy;
• powtarzanie zbitki sylabowej: teda-teda-teda, tede-tede, tedo-tedo, tedutedu, tedy-tedy;
• powtarzania zbitki sylabowej: deda-dedadeda, dede-dede, dedo-dedo, dedu-dedu, dedy-dedy;
• suszarka – mocne dmuchanie na czubek języka uniesiony do wałka dziąsłowego (zaczarowane miejsce) , aż do pojawienia się dźwięku tr;
 • Ćwiczenia wymowy głoski „r” w sylabach
 • mały ptaszek uczy się śpiewać – powtarzanie sylab szeptem, potem głośno: la la la – trla, lo lo lo – trlo, lu lu lu – trlu, le le le – trle, ly ly ly – trly, li li li – trli;
 • naśladowanie różnych odgłosów: - gra na trąbce – tra ta ta, tre te te, tru tu tu... - karabin maszynowy – trtrtrtrtrtrtrtr - budzik – drdrdrdrdrdrdrd - groźny pies – wrwrwwrwrwr - traktor – pyr pyr pyr, tyr tyr tyr - świnka – chrum, chrum - ćwierkające wróbelki – ćwir ćwir - fruwające ptaki – frr frr frr - zatrzymanie konia – prr, prr - wrona – kra kra kra - samochód – brum brum - pękający balonik – trach! - czyszczenie butów – szuru szuru - zapalanie światła – pstryk!
 • Rozmowa w języku Zulu – Gula : powtarzanie sylab zawierających głoskę r: tra, tro, tre, tru, try, atra, atro, atre, atru, atry; otra, otro, otre, otru, otry; etra, etre, etru, etry; utra, utro, utru, utry; ytra, ytro, ytre, ytry, dra, dro, dre dru, dry adra, adro, adre, adru, adry, odra, odro, odre, odru, odry, edra, edre, edro, edru, edry, udra, udro, udre,udru, udry ydra, ydro, ydre, ydru, ydry ar, or, er, ur, yr ra, ro re, ru, ry
 • Utrwalanie prawidłowej wymowy głoski r w wyrazach trawa, trasa, tramwaj, tratwa, trampki,tran, trochę, troje, trudny, truskawka, trybuna, strażak, wiatrak, siostra, futro, jutro, lustro, patrol, wątroba, piętro, strona, opatrunek, struś, strumyk, futryna, cytryna, strych, strach, trąba kołdra, wiadro, zdrowy, biedronka, landrynki, adres, hydrant, drabina, droga, drut, drugi, drogi, druk, drobne, draka, drylownica, drań, drążek,drelich, mądry, wydry, podróż, kadra, praca, pralka, pralnia, prasa; prosty, proszę, prosiak, problem; prędko, precel, prezent, próba, próchno, oprawa, uprasowany, wyprawa brat, brama, bratki broda, broszka, brokuły, bruk, brudny, brulion bryła, bryka, brylanty ubranie, obrazek, zebra, obrona, obroża, obrok,
 • utrwalanie prawidłowej wymowy głoski „r” w zdaniach aż do zautomatyzowania w mowie potocznej - opowiadanie obrazków - loteryjki obrazkowe - wierszyki - piosenki

Ćwiczenia logopedyczne z k,g

ZESTAW ĆWICZEŃ MAJĄCYCH NA CELU WYWOŁANIE PRAWIDŁOWEJ ARTYKULACJI GŁOSEK TYLNOJĘZYKOWYCH „k” „g”
 Ćwiczenia ogólnej motoryki narządów mowy:
• winda – otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak jakby był windą – raz do góry, raz do dołu;
• malarz – malujemy pędzlem (język) sufit (podniebienie) – zaczynamy od zębów w stronę gardła;
• młotek – wbijamy gwoździe w ścianę. Zamieniamy język w młotek, który będzie wbijał w ścianę (wałek dziąsłowy) zaczarowane gwoździe (najpierw należy szpatułką lub zimną łyżeczką dotknąć podniebienia tuż za górnymi siekaczami nazywając je np.zaczarowanym miejscem lub parkingiem – w tym miejscu język powinien „przybijać” gwoździe);
• liczenie ząbków – dotykanie czubkiem języka kolejnych ząbków na górze i na dole przy szeroko otwartej buzi;
• słoń – ma długą trąbę, którą potrafi wszędzie sięgnąć – a czy ty potrafisz dotknąć językiem ostatniego zęba na górze? ( na dole, nosa, brody, ucha itd.);
• wyżymaczka – przeciskanie języka przez maksymalnie zbliżone do siebie zęby
• zlizywanie z płaskiego talerza nutelli, miodu, mleka w proszku – w zależności od upodobań dziecka;
• zdmuchiwanie skrawka papieru umieszczonego na czubku języka;
• przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu (na„parkingu”) hallsów, rodzynek, płatków kukurydzianych, rodzynek itp.
• Wysyłanie całusków na odległość;
• świnka – wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek;
• wąsy – przytrzymywanie słomki lub ołówka pomiędzy wargą a nosem (oczywiście bez pomocy rąk);
• straż pożarna – naśladowanie syreny poprzez dosadne wymawianie głosek e – o, i – u, a – u;

Wśród przyczyn zaburzeń realizacji głosek „k” i „g” wymienia się niską sprawność ruchową języka, a w szczególności jego tylnej części. Może to wynikać z ograniczonych jeszcze w tym wieku możliwości językowych. Zamiast wysklepienia się tylnej części języka i zwarcia z podniebieniem miękkim miejsce zwarcia przesuwa się do przodu jamy ustnej. Najczęściej tylnojęzykowe „k” zamieniane jest na zębowe zwarte „t” (parakappacyzm) , natomiast dźwięczne „g” na „d” lub „h” (paragammacyzm). Przykład: kura – tura, kino – tino, tak – tat, guma – duma, głowa – dłowa, itd. Zjawisko to najczęściej występuje jako etap przejściowy w procesie kształtowania się mowy, jednak w przypadku przedłużania się uznawane jest za wadę wymowy. Sposób powstawania tych głosek wymaga określonej sprawności wymienionych partii mięśni, czyli doprowadzenia do uchwycenia i zrozumienia przez dziecko różnicy w ich pracy. W związku z tym na etapie wstępnym przeprowadza się ćwiczenia polegające na unoszeniu języka i tworzeniu jego zwarcia z podniebieniem twardym, a następnie opuszczaniu jego czubka na dół jamy ustnej, za dolne siekacze tak, aby doszło do wysklepienia grzbietu języka w tylnej części jamy ustnej i wytworzenia się w tym miejscu zwarcia.

Ćwiczenia wstępne do wywołania głosek „k”, „g”
• konik – kląskanie czubkiem i środkiem języka;
• sklejanie pierogów – nagryzanie brzegów języka zębami (masaż i rozciąganie języka);
• półeczka – wysuwanie szerokiego języka z buzi nie dotykając zębów;
• odrywanie językiem przyklejonego do podniebienia opłatka, andruta
• oprzeć czubek języka o dolne zęby – język wybrzuszyć tak aby górne zęby skrobały jego grzbiet ( drapiemy koci grzbiet);
• płukanie gardła wodą – gulgotanie,
• dmuchanie przez nos na watkę (piórko) zawieszoną na nitce,
• wymawianie przy szeroko otwartych ustach: aka, oko, uku, eke, iki, yky, ak, ok, ek, uk, ik, yk, ka, ko, ke, ku, ky, ki, aga, ogo, ege, ugu, ygy, igi, ag, og, eg, ug, yg, ig, ga, go, ge, gu, gy, gi
 • Przy wymawianiu głosek „k”, „g” można kłaść dłoń na gardle, aby ukazać dziecku, że głoska ta powstaje z tyłu jamy ustnej a nie z przodu.
• Pomocne może być włożenie końców dwóch palców między górne a dolne siekacze w celu „przytrzymania” czubka języka, co w znacznym stopniu utrudni zamianę głoski „k” na „t”.
• Zwarcie tylnej części języka z podniebieniem miękkim – niezbędne do artykulacji „k,g” - łatwiej uzyskać w pozycji leżącej z lekko odchyloną do tyłu głową. Masa języka wówczas samowładnie cofa się w głąb jamy ustnej.
• Wywoływanie prawidłowej artykulacji rozpoczynamy od bezdźwięcznego „k” - dźwięczne „g” najczęściej pojawia się wtedy samoistnie.

Utrwalanie prawidłowej artykulacji głosek w sylabach: aka ako ake, aku, aky, aki, oka, oko, oke, oku, oky, oki eka, eko, eke, eku, eky, eki uka, uko, uke, uku, uky, uki yka, yko, yke, yku, yky, yki Ka, ko, ke, ku, ky

 Utrwalanie prawidłowej artykulacji w wyrazach: kamień, kartofel, kara, katedra, kalosze, kanarek, kapelusz, kapral, kapusta, kareta, karmnik, karuzela, kaseta, kasztan, kot, komar, kogut, kołdra, kołnierz, komin, kominiarz, koniczyna, koń, kopalnia, korona, kos, kosa, kosz, kostka, kowal, koza, kozioł, konwalia, kura, kula, kurtyna, kupon, kupiec, kulig, kucharz, kubeł.

Ćwiczenia logopedyczne utrwalające

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski (cz)
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Piłka skacze. Pies skacze przez obręcz. Dziewczynka rozczesuje czarne warkocze. Do stołu podano pieczeń, a na deser smaczne pączki. Babcia zabrała wnuczka na wycieczkę. Mama Mareczka kupiła...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski (sz)
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
"Zwierzątka idą do szkoły" Rok szkolny już się zaczął. Ze wszystkich stron lasu spieszą do szkoły, pod szumiące kasztany, leśne zwierzątka. Pierwszy maszeruje zajączek Długouszek z młodszym...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [c]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Zając kica po łące. Baca pilnuje owiec. Celina ceruje koc. Ulica pędzi motocykl. Owoce leżą w piwnicy na półce. Pajacyk fika na drabince. Na granicy jest forteca. Cukierki są w celofanowej...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [g]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Ogródek Grześ i Małgosia mają swoje grządki w ogródku koło domu. Ogródek otoczony jest krzakami agrestu. Na grządce Małgosi rosną różnobarwne kwiaty. Są tam goździki, nagietki, pelargonie,...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [k]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Ranek na wiejskim podwórku Z kurnika wyszły na podwórko kury i kaczki. Ciekawie spoglądają w kierunku furtki, w której wkrótce ukaże się Kasia. Kasia codziennie karmi swoje kurki. Daje im...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [r]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Czarna krowa Czarna krowa w kropki bordo Gryzła trawę kręcąc mordą. Kręcąc mordą i rogami Gryzła trawę wraz z jaskrami. Czarna krowo, nie kręć rogiem bo ja pieróg jem z twarogiem. Gdy...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [s]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
W lesie rosną smukłe sosny. Na wiosnę pod lasem rosną sasanki. Sarenka skubie listki. Na polu stoją snopki słomy. Jaskółka karmi swoje pisklęta. Włosy są spięte spinkami. Po stawie pływają...

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [z]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Przygoda Izy Iza to zuch dziewczynka. Wszystko umie sama zrobić. Dziś Iza zamiata zmiotką swój pokój. Najpierw pozbierała zabawki. Później pójdzie na łąkę i nazrywa niezapominajek do wazonu....

Ćwiczenia utrwalające artykulację głoski [ż]
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
Rzeka płynie do morza. Chmurzy się i grzmi. Żaba wpadła w kałużę. Wiatr uderzył w żagle. W spiżarni są jarzyny i orzechy. We wrześniu kwitną wrzosy. Lekarze pełnią dyżury. Wioślarze...

Głoski szumiące (sz, ż, cz, dż).
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
"Szpak" Szedł po drodze szpak do szkoły się uczyć, i tak sobie śpiewał: szpu- szpu, szpa- szpa, szpo- szpo, szpe- szpe, szpi- szpi... Taki śmieszny szpak, co uczyć się chciał. "Trzy...

Ćwiczenia logopedyczne- zdania z głoską „sz”

Zdania z głoską „sz”

Zachowana czystość fonetyczna, brak głoski /r/:

1. Miłosz to mąż Agnieszki
2. Mateusz trzyma trzy wieszaki.
3. Krzysztof trzyma w szopie szufelkę i szpadle.
4. Maluszek szlocha w poduszkę.
5. W szafie mieszka malutka myszka.
6. Tadeusz uwielbia pasztet i pasztetową.
7. W kieszeni trzymam muszelki i kasztany.
8. Mam kaszel i nie poszłam do szkoły.
9. Łukasz ma kaszel i nie poszedł do przedszkola.
10. Mieszko mieszka na poddaszu.
11. Agnieszka szlocha, bo boli ją szyja.
12. Janusz szanuje szefa i szefową.
13. Na krzewie kwitną malutkie kwiatuszki.
14. Przed południem przyszły maluszki i popatrzyły na teatrzyk.
15. Muszki i trzmiele wytrzymują na wietrze.
16. Na koszuli mam wyszyty kwiatuszek.
17. W szafie panuje miszmasz.
18. Mój przyszły mąż ma na imię Leszek.
19. Janusz przypadkiem wszedł w pokrzywy.
20. Potrzebne mi przedmioty trzymam na wierzchu.
21. Lekarz przebadał małą Urszulę.
22. Trzylatek pokrzykuje na innego maluszka.
23. Jutrzejsza pogoda uprzykrzy nam przelot do Budapesztu.
24. Przytrzymasz mi koszulę i kapelusz?
25. Łukasz przegląda szafę w poszukiwaniu szalika.
26. Agnieszka przewietrzyła przedpokój.
27. Moje kalosze przemokły.
28. W szkole mamy przydatne przedmioty.
29. Poprzekładałam przedmioty w szufladach szafki.
30. Pod szafą trzymam trzy pluszowe myszki.
31. Maluszek uwielbia pluszaki.
32. Tomasz poszedł naprzód.
33. Maluszki potrzebują wygodnych pieluszek.
34. Potrzebny mi nóż! Na już!
35. Janusz podał trzy przykłady przymiotników.
36. Koszalinianie mieszkają w Koszalinie, a Olsztynianie w Olsztynie.
37. Maluszek trzyma przytulankę.
38. Łukasz przytula głowę do poduszki.

Zachowana czystość fonetyczna, obecna głoska /r/:

1. Szklanki mają uszka i garnuszki też.
2. Szymon otrzymał 3 grosze reszty.
3. Idę do szkoły w szarych kaloszach.
4. Myszka Mariusza szybko porusza uszkami.
5. Trzymam okruszki dla ptaszków.
6. W koszyku mam okruszki biszkoptów.
7. Puszka groszku wylądowała w koszu, bo była przeterminowana.
8. Ruchy naprzemienne to ruchy wykonywane na przemian.
9. Janusz przekonuje Łukasza, by szybko maszerował.
10. Trzy ptaszki patrzą na pokruszone biszkopty.
11. Adam Małysz pałaszuje przepyszne pierożki.
12. Tobiasz uprzątnął koszmarny bałagan w szufladach.
13. Natasza krzywo patrzy na pietruszkę w gulaszu.
14. Juliusz robi przymiarkę szortów i koszuli.
15. Mam szare, sznurowane kalosze.
16. Januszek robi przewroty w przód.
17. Na najmniejszym paluszku mam szeroki bandaż.
18. Szymek pokruszył mi biszkopty.
19. Pieniążki trzymam w przedniej kieszeni szortów.
20. Jutro przyjdę , przemaluję przedpokój i wywietrzę mieszkanie.
21. Potrzebuję puszkę pysznego groszku.
22. Trzy papużki latają przed ratuszem.
23. Agnieszka od trzech dni przebywa w szpitalu, bo koszmarnie kaszle.
24. W kufrze trzymam przepiękne kryształy.
25. Kapelusze, szorty i bambosze przechowujemy w szafie.
26. Krzysztof przetarł szybę szmatką.
27. Tata przepytał Szymka z przyrody.
28. Bartosz wykrzywił blaszkę.
29. Mama kupiła jabłuszka potrzebne do szarlotki.
30. Leszek przeszukuje szeroki korytarz.
31. W koszyku przechowuję jabłuszka i gruszki.
32. W garnuszku przygotowuję kaszę na gulasz.
33. Potrzebuję trzy bilety do ratusza.
34. Mam naszykowane przybory szkolne.
35. Przedszkolny korytarz przemalowali na szaro.
36. Mama przypomniała mi o jutrzejszym marszu.
37. Mateusz przeprasza Agnieszkę, bo przypadkiem krzyknął.

Ćwiczenia logopedyczne z głoską SZ

 I. Etap przygotowawczy

Głoska „sz” – podczas prawidłowej wymowy głoski „sz” czubek języka uniesiony jest do góry, do wałka dziąsłowego, zęby są zbliżone – między nimi powstaje wąska szczelina, wargi lekko zaokrąglone, wysunięte do przodu.

Głoska „sz” jest podstawową w szeregu: sz, ż, cz, dż dlatego bardzo ważne jest jej opanowanie.

Ma to bezpośredni wpływ na tempo oraz jakość korekty wymowy pozostałych głosek z tego szeregu.

Ćwiczenia usprawniające narządy mowy (język, wargi)

• wysuwanie i spłaszczanie warg złączonych
• cmokanie: wargi ściągnięte
• dmuchanie przez wargi w kształcie dzióbka
• półuśmiech: odciąganie na przemian kącików warg
• wysuwanie i chowanie języka
• przesuwanie języka od kącika do kącika warg
• wysuwanie języka daleko na brodę i unoszenie języka w kierunku nosa
• oblizywanie górnej wargi
• oblizywanie ruchem okrężnym warg posmarowanych miodem lub dżemem
• zabawa „liczenie ząbków” – unoszenie czubka języka do zębów górnych
• zabawa „maszerujemy” 1 – 4, dziecko dotyka czubkiem języka najpierw do górnej wargi, potem do prawego kącika ust, do wargi dolnej, do lewego kącika ust
• dotykanie czubkiem języka do krawędzi zębów górnych, a potem dolnych
• zabawa „Glonojad” – przyklejanie czubka języka do wałka dziąsłowego
• przesuwanie języka w głąb jamy ustnej po podniebieniu.

Ćwiczenia słuchu fonetycznego

Ćwiczenia w różnicowaniu głosek opozycyjnych s – sz – zabawa „Gaszenie pożaru”.

Pewnego razu u pana Antoniego wybuchł pożar. Płomienie szybko rozprzestrzeniały się i były bardzo zadowolone z tego, że mogą wyrządzić tyle szkody. Sąsiedzi zauważyli pożar i wezwali straż pożarną. Dzielni strażacy rozwinęli długi wąż i zaczęli polewać płomienie wodą.

Płomienie zaczęły się kurczyć i syczeć – „s, s, s, s, s, s”, a woda szumiała „sz, sz, sz, sz”. Sąsiedzi cieszyli się, gdy woda zalewała ogień i gdy słyszeli szum wody: s, s, s, s sz, sz, s, klaskali z radości, gdy zaś słyszeli syczące płomienie opuszczali ręce.

Podczas zabawy zwracamy się do dziecka z prośbą, by pomogło strażakom przy gaszeniu pożaru. Dzieci za przykładem sąsiadów klaszczą w ręce, gdy słyszą szum wody, a opuszczają je, gdy słyszą syczenie wody.

Pomoce do zabawy: obrazek wozu strażackiego i obrazek z płomieniami i wodą.

II etap: wywołanie i utrwalenie głoski

• wywołanie głoski „sz”

Nauczyciel, rodzic zaokrągla wargi i wymawia: u, u, u, u, to samo wykonuje dziecko. Przed lustrem dziecko naśladuje szum wody: sz, sz, sz, sz w układzie,jak do „u”, unosząc język do wałka dziąsłowego, uważając, by na lustrze zostało zaparowane kółko.

Wypowiadanie „sz” długiego i „sz” krótkiego.

Kiedy dźwięk realizowany jest prawidłowo, można go ćwiczyć w sylabach: szu, szo, sza, sze, szy, usz, osz, asz, esz, ysz.

Zabawa ślimak – rysujemy muszle ślimaka – poziomą kreską dzielimy na pół.w górną drogę wpisujemy w odstępach głoskę “sz” a w dolnych głoskę “a”

•  Dziecko wodzi palcem po ślimaku, kiedy palec jest nad kreską dziecko wymawia głoskę „sz”, kiedy znajduje się pod kreską wymawia się „a”. Podczas ćwiczenia dąży się do uzyskania wymowy sylab.

• Ćwiczenia artykulacyjne wyrazów zawierających głoskę „sz” – nazywanie obrazków.

Nagłos:

SZU – FLA – DA	SZA – CHY	SZA – FA
■    □    □	■    □	■    □
SZA – LIK	SZEL – KI	SZO – PA
■    □	■    □	■    □
SZY – NA	SZKLAN – KA	SZPIL – KI
■    □	■    □	■    □
SZA – BLA
■    □

Śródgłos:

KIE – SZEŃ	WIE – SZAK	U – SZY
□       ■	□       ■	□       ■
KO – SZU – LA	MA – SZY – NA	PO – DU – SZKA
□       ■      □	□       ■      □	□       ■      □
KA – SZTAN
□         ■

Wygłos:

MYSZ	KOSZ	KA – PE – LUSZ
		□       □       ■

Pomoce: Ćwiczenie analizy i syntezy słuchowej (sylaby) wyrazów z głoską „sz”. Wspólnie z dzieckiem podpisujemy obrazki klockami (tyle klocków, ile sylab słyszymy w wyrazie). Innym kolorem klocka zaznaczamy sylabę z głoską „sz”.

• Ćwiczenia usprawniające percepcję słuchową.

Ćwiczenie to służy różnicowaniu przez dziecko wymowy prawidłowej i zniekształconej.

–      „Wybierz prawidłowo słowo”

(każde słowo mówimy 2 razy, a dziecko zgaduje, które słowo brzmi poprawnie)

np.: szafa – safa

–      „Uderz w bębenek, gdy usłyszysz słowo z głoską „sz”

np.: szafa, sanki, szabla, szuflada, szynka, szalik, szyna, szyszka, szopa, szatnia, szydełko, szachy, szpada.

„s” – sanki, sałata, sukienka, spodnie, ser, samochód, sople, serce, schody, sowa, sarna, samolot.

Zajęcia logopedyczne 5

Ćwiczenia logopedyczne języka- ćwiczenia artykulacyjne. Ćwiczenia znajdziecie pod tym linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=7jZVm-C5BJ8

Sylwia Logofrajda